Fikriyat Kitap Fikir Blog Siteniz
Related Articles
Allah-u Teala Hazretleri Peygamber Efendimiz (aleyhissalatü vesselam)’a
” Sonra (Ey Muhammed) seni din hususunda apaçık bir şeriat sahibi kıldık. Sen ona uy, bilmeyenlerin hevâ ve heveslerine uyma.” buyurmuştur. Peygamber Efendimiz(aleyhissalatü vesselam)i şeraite önder ve tebliğ için memur kılmıştır. Şeriat lügat manada gidilen yol manasında olsa da asıl manası: Allah-u Teala’nın dünya ve ahiret saadetini elde etmeleri için biz insanlara koyduğu emir ve yasaklardır. Ahirette yüksek makamlar elde edebilmek cemalullah sofrasına erişebilmek için şeriatı eksiksiz yaşamamız gerekir. Peki şeytan gibi, dünya gibi afaki düşmanlarımızla birlikte, enfüsî düşmanımız olan ve bizi bir an bile terk etmeyen nefesimiz varken, bize her an kötülüğü emrederken şeriatı layıkıyla yerine getirmemiz nasıl mümkün olabilir? Öyleyse şeriatı yerine getirmek isteyen birisinin en başta kalbini ve nefsini terbiye etmesi gerekiyor. Tasavvuf işte tam da burada devreye giriyor.
“Ben kalbimi düzeltmeli ve Allah’a samimi bir kul olmalıyım. Şeriatın emirlerini severek yapmalıyım, yasaklardan nefret ederek uzaklaşmalıyım.” diyen birisi kalbini, nefis sorununu çoktan aşmış birine (mürşid-i kâmile) teslim eder. Ben tek başıma kalbimi düzeltemem, nefsimi terbiye edemem diyerek mürşidine teslim olur. Mürşidi ise teslim olan o kalbi, elmas işçisi gibi kömürden elmasa çevirir. Yani tasavvuf, Allah’a layıkıyla kul olmak için insana yine Allah’ın sunduğu kolay ve kestirme olan yoldur. Kulu kulundan iyi bilen Allah-u Teala insanı şeriatla vazifelendirirken onun nasıl bir dünyada yaşadığını, nasıl bir nefse sahip olduğunu bildiği için “Sadıklarla beraber olunuz.” buyurmuştur. Zira insan nisyan temellidir unutmaya meyillidir. Zaman zaman kim olduğunu, dünyaya ne için geldiğini unutur.
Tasavvuf insana her an insanlığını hatırlatır. Yani kulluğunu. Çünkü insanlığın en üst mertebesidir kulluk. Kulluğu güzelce yaşamak için, kulluğu becerenlerle olmaktır tasavvuf. Tasavvuf Allah’tan hariçte başka kapılar aramaktır diyerek tasavvufa şirk diyenler ya da bizden namaz düştü diyerek tasavvufu şeriattan ayıranlar tasavvufu layıkıyla anlayamamışlardır. Tasavvuf insanı bir an bile terk etmeyen Adem ve iblis olma ihtimalinden Adem olmaya ulaştıran yoldur. Allah’ın sadık kulları vesilesiyle kullarına bahsettiği kolaylıktır. Gaye, şeriatı temel edinerek tasavvuf boyasıyla boyanıp hakikate erişmektir. O hakikatse yine yolun başındaki şeriatın hakikatidir. Namazın hakikati, orucun hakikati, icmalen kulluğun hakikati.
Buna temsilen söyle bir kıssa anlatılır;
Zamanın birinde üç kisi şadırvanda abdest alıyormuş. Birisi abdest alanlardan birinin ensesine bir tokat atmış. O da atılan tokada aynısıyla karşılık vermiş. İkinci kişiye de aynı tokadı atmış o da, kendisine tokat atana bakıp hiçbir şey yapmadan abdest almaya devam etmiş. Üçüncü kişiye de aynı tokadı atınca, üçüncü kişi değil karşılık vermek arkasına dönüp bakmamış bile. Derler ki birinci kişi şeriattı. Tokada karşılık kısas yaparak tokat attı. İkinci kişi Tarikattı karşılık vermese de Allah kimin vesilesi ile bana tokat attı diye baktı. Üçüncü kişi ise Hakikati, Allah bana bir tokat attı kimi vesile etmişse etmiş diyerek ermiş kişi arkasına dönüp bakmadı bile. Yani hakikate erişmiş kişi dönüp bakmamakla Bir kötülüğün karşılığı, onun gibi bir kötülüktür. Ama kim affeder ve arayı düzeltirse onun mükafatı Allah’a aittir. Şüphesiz O, zâlimleri sevmez. “ emri gereğince yine şeriatı yerine getirdi ama hakikatiyle beraber. Bu hakikate de ancak tasavvufla ulaşmış oldu.
Emine Çiçekli
iletişim: emine.cicekli.95@gmail.com
Maşallah çok güzel net açıklamışşınız, Rabbim kalbinize huzur versin, devamınlarını bekleriz ♥️emine çiçekli hanım
Tesekkur ederim 🙂 çok incesiniz
Çokça tasavvuf yazısı gördüm,okudum.Fakat hiçbirisi bu kadar özüne ve hakikatine ermemişti,erdirmemişti.Çalışmalarınızın devamını merakla bekliyoruz. Rabbim kaleminize güç versin…..VESSELAM..