Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlarben yaşarken koptu tufanben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainather şeyi gördüm içim rahatgök yarıldı, çamura can verildilinç edilmem için artık bütün deliller eldekazandım nefretini fahişelerinlanet ediyor bana bakireler de.Sözlerim var köprüleri geçirmezkimseyi ateşten korumaz kelimelerimkılıçsızım, saygım kalmadı buğday …

Ne zaman seni düşünsem yalnızlığım aklıma gelirBir ürperti gibi derinden derine duyarım çaresizliğimi Nedir bu gürültüler derim, top patlamalarıNedir bu şakaklarımda zonklayan ağrıİçimden dalga dalga boşanan gözyaşları neBu hangi nehir ki uzayıp gider alabildiğineNedir bu ümitsizlik dolu, bu kahır dolu yaşlarBu denizler altında kopup gelen fırtınaBu bir çağlayan gibi uğultulu …

Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerdenEteklerinde güneş rengi bir yığın yaprakVe bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak…Sular sarardı… Yüzün perde perde solmaktaKızıl havaları seyret ki akşam olmakta… Eğilmiş arza, kanar, muttasıl kanar güllerDurur alev gibi dallarda kanlı bülbüllerSular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer?Bu bir lisân-ı hafîdir ki rûha dolmaktaKızıl havaları seyret …

Tanzimat sonrasında Türk şiirinin önde gelen şairlerinden biri olan Ahmet Hâşim’in hayatı, şahsiyeti ve sanat anlayışına kısacık da olsa değinmeden “Merdiven” şiirini tahlil etmenin uygun bir davranış olmayacağı kanaatindeyiz. Şiirin anlaşılması geniş ölçüde şâirin hayatıyla bağlantılı olduğu için konuya Haşim’in hayatı ve şiir dünyasıyla başlamak istiyorum. Ahmet Hâşim 1884 yılında …